Σελίδες

Παρασκευή 18 Φεβρουαρίου 2011

I sense a disturbance in the force..


Για τις εξελίξεις σε Β. Αφρική - Μέση Ανατολή

oι δικτατορίσκοι-υποχείρια των ΗΠΑ στην περιοχή της Β.Αφρικής - Μ. Ανατολής πέφτουν σα ντόμινο, αντικατοπτρίζοντας βέβαια και το τέλος της "αμερικάνικης παντοδυναμίας". Τι κρίμα και για την αυτοαποκαλούμενη "Σοσιαλιστική Διεθνή", που τους είχε όλους αυτούς για μέλη της, με το Γιωργάκη ως αρχηγό να αποκαλεί τους Μπομπάρκα "συντρόφους"...
Η διαρκής φτωχοποίηση των λαών της περιοχής απλά δε μπορεί πλέον να γίνει αποδεκτή για τους ίδιους - και το παιχνίδι του ελέγχου της περιοχής για τις ΗΠΑ, με την βοήθεια του Ισραήλ βέβαια, φτάνει στο τέλος του.


Σε τελευταίες εξελίξεις, ο στρατός του Μπαχρέιν άνοιξε σήμερα πυρ εναντίον διαδηλωτών, καθώς απ' ότι φαίνεται εκεί το κράτος ελέγχει το στρατό (σε αντίθεση με την Αίγυπτο, όπου ο Μπομπάρακ δεν κατόρθωσε να βάλει το στρατό να στρέψει τα όπλα στο λαό)


Μια γενικότερη επισκόπηση μπορούμε να βρούμε εδώ:

Αιγυπτιακός άνεμος σαρώνει τον Περσικό
Μπαχρέιν, Υεμένη και Ιράν βιώνουν σκηνές της πλατείας Ταχρίρ, καθώς ο «πυρετός» της αιγυπτιακής εξέγερσης δείχνει να εξαπλώνεται σε όλες τις γειτονικές χώρες, προχωρώντας μάλιστα ανατολικά και φτάνοντας στην πάμπλουτη περιοχή των πετρελαίων, τον Περσικό Κόλπο, με τους φτωχούς και καταπιεσμένους διαδηλωτές να εμφανίζονται αποφασισμένοι να ανατρέψουν καθεστώτα δεκαετιών, ζητώντας δημοκρατία, ελευθερία και εργασία.

Άμεση υπήρξε η αμερικανική αντίδραση, ειδικά για το Ιράν, από πλευράς Ουάσιγκτον, σε αντίθεση με τις καθυστερήσεις και παλινωδίες των ΗΠΑ έναντι της αιγυπτιακής εξέγερσης. «Σαφέστατα και ευθέως» υποστηρίζουμε τους διαδηλωτές, δήλωσε η Χίλαρι Κλίντον.

Ο παράγοντας πετρέλαιο

Οι αντικυβερνητικές διαδηλώσεις δείχνουν πλέον να περνούν σε νέο στάδιο καθώς μετατοπίζονται από την πολυπληθέστερη χώρα του αραβικού κόσμου, την Αίγυπτο, στον Περσικό Κόλπο, μια περιοχή ζωτικής σημασίας για τις ΗΠΑ και άλλες βιομηχανικές χώρες λόγω του ... απλού γεγονότος ότι εδώ υπάρχει το 50% και πλέον των παγκόσμιων αποθεμάτων πετρελαίου.

Το πως ακριβώς θα τελειώσει κανείς δε μπορεί να το προβλέψει με σιγουριά - ωστόσο η πτώση της αξίας του δολαρίου κάνει τις χώρες μέλη του ΟΠΕΚ να μην το πολυδέχονται πλέον ως μέσο συναλλαγής (δείτε και παλιότερο ποστ μας εδώ), ενώ η συσσώρευση δολαρίων σε αυτές τις χώρες δεν διαμοιράζεται καθόλου στο λαό, που ψομολυσσά, την ίδια ώρα που οι σείχιδες τρώνε με χρυσά κουτάλια.

Στη Β. Αφρική καθεστώτα τύπου Μουμπάρακ, Καντάφι, κτλ σιγά-σιγά τελειώνουν. Ήταν να μη γίνει η αρχή - καθώς ο λαός συνειδητοποιεί τη δύναμη του, δύσκολα θα λυγίσει και θα σκύψει ξανά το κεφάλι σε αυτούς τους απίθανους δικτατορίσκους. Και από τη στιγμή που και οι ΗΠΑ δεν είναι και τόοοσο ισχυρές όσο κάποτε, δε μπορούν πλέον να τους υποστηρίζουν όσο πριν.

Όσο για τη Μέση Ανατολή, εκεί είναι πολύ μεγάλη ιστορία: Εδώ και χρόνια, όπως λέγαμε και στην προηγούμενη ανάλυση μας για το πετρέλαιο, "οι ΗΠΑ κατάφεραν να συνδέσουν το δολάριο με το πετρέλαιο, η τιμή του οποίου καθορίζεται σε δολάρια (και μόνο σε δολάρια ( εξ ου και ο όρος"πετροδολάρια")). Έτσι, αν θέλει κανείς πετρέλαιο, πρέπει να πληρώνει σε δολάρια τους πετρελαιάδες. Σε αντάλλαγμα, οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοι τους δε βγάζουν άχνα για το μεγαλύτερο καρτέλ τους κόσμου, τον ΟΠΕΚ, που ελέγχει μονοπωλιακά τις τιμές του πετρελαίου."

Το σύστημα αυτό λειτούργησε για κάμποσες δεκαετίες, και επέτρεψε στο δολάριο να διατηρήσει τη θέση του ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα. Καθώς όμως διαρκώς το πληθωρίζουν οι ΗΠΑ, ειδικά μετά το ξέσπασμα της κρίσης, τυπώνοντας χρήμα με τη σέσουλα, οι πετρελαιάδες δυσφορούν ολοένα και πιο πολύ που είναι αναγκασμένοι να πληρώνονται μόνο σε δολάρια.

Ο Σαντάμ ήδη από το 2000 έκανε την αρχή, δεχόμενος και ευρώ, και το 2003 από σύμμαχος των ΗΠΑ έγινε...μεγάλος τρομοκράτης και τον τσάκισαν. Τώρα ο Αχμαντινετζάντ καλεί και αυτός να αντικατασταθεί το δολαριακό αυτό σύστημα, και γι' αυτό τον στοχοποιούν. Και αν μπορούσαν να ανοίξουν και τρίτο μέτωπο οι ΗΠΑ στην περιοχή, θα είχαν ήδη επιτεθεί. Και βέβαια οι ΗΠΑ στηρίζουν κινητοποιήσεις εναντίον του Αχμαντινετζάντ, μπας και καταφέρουν να τον αντικαταστήσουν με κάποιον που δε θα τους αμφισβητεί. Αντίθετα, εδώ και χρόνια έχουν τηρήσει "σιγή ασυρμάτου" σχετικά με ακόμα χειροτερα θεοκρατικά καθεστώτα, με πρώτο και καλύτερο αυτό της Σαουδικής Αραβίας, που είναι πιστά στις ΗΠΑ ως τώρα - άρα είναι "καλά" καθεστώτα.


Οι εξελίξεις όμως τρέχουν, και η μακροπρόθεσμη εικόνα για τις ΗΠΑ δεν είναι καλή. Άλλωστε, παρά το ότι αυτό δεν το προβάλλουν ιδιαίτερα τα δυτικά ΜΜΕ, ο κόσμος αμφισβητεί και τον εμίρη της Σαουδικής Αραβίας, και αυτό είναι κρίσμο ζήτημα (η Σ. Αραβία είναι η #1 εξαγωγός πετρελαίου στον κόσμο). Βλέπετε, ο σείχης ζει με χρυσά κουτάλια, και ο λαός πεινάει.
Το τοπικό συμβούλιο αυτών των δικτατορίσκων στη Μέση Ανατολή, γνωστό ως "Gulf Cooperation Council" ανακοίνωσε ότι αν τυχόν η εξέγερση στο Μπαχρέιν νικήσει, θα τη χτυπήσουν ακόμα και με στρατιωτικά μέσα, προκειμένου να μην εξαπλωθεί. Δηλαδή θα στείλουν τους στρατούς τους σε ξένη χώρα, γιατί φοβούνται ότι μετά θα έρθει και η σειρά τους. Οπότε, θέλουν να καταπνίξουν τη λαική εξέγερση πριν αυτή τους καταπιεί όλους ομαδικώς.

Ο πρίγκιπας της Σαουδικής Αραβίας δήλωσε ότι θα πρέπει να δώσουν και κανά ψίχουλο στο λαό, αλλιώς θα αντιμετωπίσουν και αυτοί την οργή του λαού, ενώ τα ίδια πάν-κάτω δήλωσε και ο μούφτης Sheikh Yusof al-Ahmad, προειδοποιώντας ότι υπάρχει πολύ μεγάλη φτώχεια και ανεργία, και αν δεν δώσουν κάτι στο λαό, τα πράγματα θα αγριέψουν. Κορυφαίο πάντως το ότι σε ένα κράτος που εκμεταλλεύεται τα μεγαλύτερα κοιτάσματα πετρελαίου στον κόσμο, ο λαός πεινάει. Τέλος πάντων όμως, ας μην ασχολούμαστε ιδιαίτερα με αυτές τις "λεπτομέρειες", πάμε παρακάτω.

Ήδη λοιπόν δημιουργήθηκε στη Σαουδική Αραβία το πρώτο κόμμα (έως τώρα δεν υπάρχει τίποτα - είναι παράνομο να δημιουργούνται κόμματα - παρόλα αυτά, μόνο ο Αχμαντινετζάντ είναι "κακός", η Σαουδική Αραβία είναι "καλή"), ενώ την ίδια ώρα πρόσθετο "πονοκέφαλο", με μεγάλες επιπτώσεις για το μέλλον ήταν και η ανακοίνωση της Wikileaks ότι:

Τα πετρελαϊκά αποθέματα της Σαουδικής Αραβίας είναι «παραφουσκωμένα» σχεδόν κατά 40% για να έλξουν διεθνείς επενδύσεις, ενώ η παγκόσμια παραγωγή πετρελαίου θα φθάσει στο απόγειό της το 2012-2017. Αυτές και άλλες εκτιμήσεις, αντίθετες προς τις κυρίαρχες απόψεις της σαουδαραβικής πετρελαϊκής εταιρείας Saudi Aramco, διετύπωσε ο πρώην αντιπρόεδρος της εταιρείας, δρ Σαντάντ αλ Χουσεϊνί, σε εμπιστευτικές συζητήσεις με Αμερικανούς διπλωμάτες.

Σύμφωνα με τον Αλ Χουσεϊνί, «η ουσία του ζητήματος είναι διπλή. Τα σαουδαραβικά αποθέματα δεν είναι τόσο πλούσια όσο συχνά παρουσιάζονται και οι χρόνοι για την άντληση δεν είναι τόσο απεριόριστοι όσο τους παρουσιάζουν η Aramco και οι αισιόδοξοι».

Εν τω μεταξύ, μέρος του πετρελαϊκού ενδιαφέροντος μετατοπίζεται στη δυτική Αφρική, η οποία αυξάνει την παραγωγή της. Ομως η «κατάρα του πετρελαίου» δεν αφήνει τις δυτικοαφρικανικές χώρες να επωφεληθούν από τα πλούτη του υπεδάφους. Σύμφωνα με χθεσινό δημοσίευμα των New York Times, την τελευταία διετία «έκαναν «φτερά» προς άγνωστη κατεύθυνση 22 δισ. δολάρια από το ταμείο πετρελαϊκών εσόδων της Νιγηρίας.

Την ίδια ώρα, το πετρέλαιο ανεβαίνει και λόγω της τεταμένης κατάστασης στην περιοχή, με το Ιράν να στέλνει πλοία στη διώρυγα του Σουέζ καθ' οδόν προς Συρία, πιθανότατα με εφόδια για τη Χεζμπολάχ(?) και το Ισραήλ να φωνάζει, ειδικά καθώς βλέπει ότι ουσιαστικά απομονώνεται ολοένα και περισσότερο, με τα υπόλοιπα γειτονικά καθεστώτα που το στήριζαν (πχ Μουμπάρακ, κτλ) να πέφτουν από τις λαικές κινητοποιήσεις.


Τέλος κλείνουμε με ένα ακόμα άρθρο για την Αίγυπτο, από τον Mike Whitney - είναι μεγάλο, αλλά αξίζει, καθώς αντικρούει την εκδοχή των κυρίαρχων ΜΜΕ για τα γεγονότα εκεί:
Egypt's Workers Revolt
------------------------------------------------------------------------

Δεν υπάρχουν σχόλια: